> subter (also supter), adv. and prep. [sub].
I. Adv., below, beneath, underneath: navem in fugam transdunt subter saxa, Att. ap. Non. 155, 8 (Trag. Rel. v. 630 Rib.): "terram fac ut esse rearis Subter item, ut supera", Lucr. 6, 537: "partim quod supter per terras diditur omnis", id. 5, 268: "aliam naturam supter habere", id. 5, 536: "omnia haec, quae supra et subter, unum esse", Cic. de Or. 3, 5, 20; "id. poët. N. D. 2, 42, 106: anulus subter adhaerens", Lucr. 6, 914: "oculum subter premere", id. 4, 447: "subter mediam fere regionem sol obtinet", Cic. Rep. 6, 17, 17.—Comp.: "subterius (op…