> Atressi con l’orifanz,
Que quant chai no-s pot levar
Tro li autre, ab lor cridar,
De lor voz lo levon sus,
Et eu voill segre aquel us,
Que mos mesfaitz es tan greus e pesanz
Que si la cortz del Puoi e lo bobanz
E l’adreitz pretz dels lials amadors
No-m relevon, iamais non serai sors,
Que deingnesson per mi clamar merce
Lai on preiars ni merces no-m val re.
E s’ieu per los fis amanz
Non puosc en ioi retornar,
Per tostemps lais mon chantar,
Que de mi no-i a ren plus,
Anz viurai com lo reclus,
Sols, ses solatz, c’aitals es mos talans,