Nonsense verse is a form of nonsense literature usually employing strong prosodic elements like rhythm and rhyme. It is whimsical and humorous in tone and employs some of the techniques of nonsense literature. Limericks are probably the best known form of nonsense verse, although they tend nowadays to be used for straightforward humour, rather than having a nonsensical effect. Among writers in English noted for nonsense verse are Edward Lear, Lewis Carroll, Mervyn Peake, Sukumar Ray, Edward Gorey, Colin West, Dr. Seuss, and Spike Milligan. The Martian Poets and Ivor Cutler are considered by some...

جَفَنگیات به اشعار یا گفته‌هایی می‌گویند که معنی درستی نداشته باشند و معمولاً عمداً معنی مهمل و عجیبی دارند که بیشتر برای خنداندن و جالب بودن سر هم شده‌است. نمونه‌هایی از شعرهای جفنگ معروف: در زبان انگلیسی برخی از نوشته‌های دادائیستی را از جمله جفنگیات بشمار میآورند. از شاعران معروف اروپایی که در سبک جفنگ هم شعر گفته‌اند می‌توان از لوئیس کرول و ادوارد لیر انگلیسی و آلکسی تولستوی روسی و کریستیان مورگنشترن آلمانی نام برد. == منابع == ویکی‌پدیای انگلیسی. == جستارهای وابسته == شعر بندتنبانی...

میرزا حسین مشرف اصفهانی از شاعران دوره صفویه بود. او مباشر معاملات دیوانی بوده و گفته می‌شود طبع شوخی داشته‌است و به گفتن اشعار مهمل و بی‌معنی شهرت یافته بود.مشرف اصفهانی مدعی شد که می‌تواند پنج مثنوی به وزن خمسه نظامی و خمسهٔامیرخسرو دهلوی به نظم درآورد به‌گونه‌ای که حتی یک بیت آن معنی نداشته باشد. مقرر شد که اگر از عهدهٔ این کار بربیاید به ازای هر بیت مثقالی سیم ناب دریافت کند و اگر بیتی معنی داشت برای هر بیتی یک دندان از او بکنند و بر مغزش بکوبند. پس از اتمام مثنوی‌ها به سه بیت او معنی بستند و سه تا از دندانهایش را کندند و بر سرش کوفتند و بقیه را به وعده وفا کردند.برخی از آن ابیات بر این ترتیب...