> in phrase in praesentia (sc. tempora), for the present, at this time, under present circumstances: "hoc video in praesentia opus esse", Cic. Att. 15, 20, 4: "providere quid oneris in praesentia tollant", id. Verr. 2, 3, 1, 1: "quae in praesentia in mentem mihi venerunt", id. Fam. 4, 5, 1; id. Fin. 5, 8, 21; Liv. 31, 22, 8; 33, 27, 10; 33, 28, 6; Tac. Agr. 31; 39; Suet. Tib. 22; id. Claud. 4; Ter. Phorm. 5, 2, 14; Plin. 12, 3, 7, 14.—
Very rarely in praesentia, at hand, on hand, on the spot: "id quod in praesentia vestimentorum fuit, arripuit", Nep. Alcib. 10, 5; cf.: in re praesenti, inf…